Założony w październiku1968 w Charkowskim Tractor Plant Palace of Culture. Rektorem naczelnym jest Yevgniy Novokhatniy, dyrektorem artystycznym jest Igor Zhivotchenko, dyrektorem muzycznym Yuriy Nazarenko. Zespół bardzo dużo podróżuje; był na Białorusi i w Azerbejdżanie, gdzie otrzymał złoty medal w Republikańskim i Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym. Odwiedził także Francję w Belgię, USA, Niemcy, Hiszpanię, Bułgarię, Luksemburg, Polskę i Litwie. Szeroko znany również na Ukrainie. Prezentowane przez Zespół tańce są radosne i liryczne, choreografie i muzyka stworzone są w oparciu o folklor. Podstawowe tańce to: „Powitanie”, „Brama”, tańce regionu Charkowskiego: „Troista Lagidna” i „Svyatcova Slobidska”, kompozycje choreograficzne Karpat „Song of Trembita” , miniatury: „Zima”, „Uśmiecha”, taniec białoruski „Lyadcovska kadryl”. Przy dobrym świetle wspaniałym wyrazem artystycznym jest „Gopak”. Jest to prawdziwe święto na scenie. Publiczność może zachwycić się ciekawymi, kolorowymi kostiumami, zdolnościami utalentowanych aktorów.

Istnieje już od 42 lat, pochodzi z miejscowości Artiče na Słowenii. Dyrektorem jest Damir Kovačič a kierownikiem artstycznym Zdravko Dušič. Inicjatywa utworzenia zespołu folklorystycznego pojawiła się w 1967 roku. Skład zespołu to chór, kapela oraz tancerze. Folklor grupy oraz jego wykonanie jest zróżnicowany. Ich osiągnięcia były podziwiane nie tylko w rodzimej miejscowości, ale także za granicą w miastach byłej Jugosławii (Chorwacji, Serbii, Macedonii). Od 1986 roku dyrektorem artystycznym został Zdravko Dušič wtedy to rozpoczęto przygotowywać nowy indywidualny program taneczny, który był konsultowany z wieloma wybitnymi, słoweńskimi choreografami. Grupa jest najbardziej dumna z tego, że wystąpiła we Brežice podczas ceremonii ogłoszenia niepodległości przez Słowenię w czerwcu 1991. Największe osiągnięcie, to udział w 1996 na Międzynarodowy Festiwal Folkloru w Zakopanem w Polsce, a rok później na Festiwalu Folkloru „Wielkiego Postu” (CIOFF) w Mariborze na Słowenii. W zimie 1997/98 wiele czasu poświęcono na badania lokalne zwyczajów i tradycji weselnych czego wynikiem było przygotowanie spektaklu: „Tradycje weselne w naszej wiosce”.